بیماری های مشابه

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یک اختلال عملکردی روده است که با درد شکم و تغییر در عادات روده، مانند یبوست یا اسهال، مشخص می‌شود و هیچ ناهنجاری قابل‌شناسایی در دستگاه گوارش ندارد. این بیماری حدود 25%-50% از مراجعات سرپایی به گوارش را شامل می‌شود و دومین علت بالای غیبت از کار در ایالات متحده است.

عدم تحمل لاکتوز (Lactose intolerance) یک بیماری شایع جذب ناقص است که به علت کمبود آنزیم لاکتاز (lactase) در روده کوچک ایجاد می‌شود. این وضعیت پس از مصرف غذاهای حاوی لاکتوز باعث ایجاد نفخ (flatulence)، اسهال (diarrhea)، بادکردگی (bloating) و درد شکمی (abdominal pain) می‌شود. شیوع عدم تحمل لاکتوز در میان قومیت‌های مختلف متفاوت است و بیشتر در افراد با تبار آفریقایی، آسیایی، بومی آمریکایی و اسپانیایی دیده می‌شود.

سل ریوی دستگاه گوارش (که به عنوان انتریت سلی نیز شناخته می‌شود) ناشی از عفونت با ارگانیسم مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis) است و می‌تواند با یا بدون سل ریوی همراه باشد.

آفت ها (Canker sores or aphthous ulcers) شایع ترین علت زخم های دوره ای (عود کننده) در داخل دهان و سطوح تناسلی (سطوح غشای مخاطی) هستند. علت آنها ناشناخته است، اما استرس، کمبود خواب، تروما، و شاید کمبود برخی ویتامین ها، خمیردندان ها و غذاها می توانند وضعیت را بدتر کنند. برخی از افراد مبتلا به کم خونی و سایر شرایط پزشکی که سیستم ایمنی را تضعیف می کنند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به آفت شوند. انواع افت دهان، راه های مراقبت از افت دهان، راه های درمانی آفت دهان

انتقال کیست این پروتوزوا از راه مدفوعی-دهانی (fecal-oral route) صورت می‌گیرد، که معمولاً پس از مصرف آب یا غذای آلوده رخ می‌دهد. پس از آزادسازی کیست، این ارگانیسم به روده بزرگ حمله می‌کند.

باکتری‌های جنس اکتینومایسس (Actinomyces spp) که بی‌هوازی و میکروآئروفیلیک، گرم مثبت و غیر اسید فست هستند، می‌توانند باعث بیماری‌های درونی و بیرونی شوند. به‌طور کلی، اکتینومایکوزیس به شکل درونی اشاره دارد، در حالی که شکل بیرونی که معمولاً اندام‌های تحتانی را درگیر می‌کند، به‌عنوان میستوم (mycetoma) شناخته می‌شود.

سوء استفاده جنسی و خشونت توسط شریک زندگی مشکلات گسترده‌ای هستند، هرچند تعیین دقیق میزان وقوع آن‌ها دشوار است. هر دو گروه بیماران مرد و زن می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند، اما گزارش‌ها حاکی از آن است که زنان و دختران بیشتر از مردان و پسران تحت تأثیر قرار می‌گیرند (> 70%). همپوشانی قابل توجهی بین سوء استفاده جنسی کودکان و بزرگسالان وجود دارد.

گرانولومای اینگوینال (دونوانوزیس) یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط باکتری گرم‌منفی Klebsiella granulomatis ایجاد می‌شود. این بیماری که قبلاً در استرالیا شایع‌تر بود، اکنون در آن کشور بسیار نادر است. در ایالات متحده هر سال تقریباً 100 مورد از این بیماری گزارش می‌شود. گفته می‌شود که این بیماری بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری مانند هند، جنوب آفریقا، آمریکای جنوبی، جنوب‌شرقی آسیا، گینه نو و کارائیب یافت می‌شود.

سندرم ملکرسون-روزنتال با سه‌گانه‌ای از کیلیت گرانولوماتوز (granulomatous cheilitis)، فلج صورت (facial palsy) و زبان شیاردار (scrotal tongue) مشخص می‌شود. یکی از یافته‌های مشخصه این سندرم، تورم غشاهای مخاطی دهانی-صورتی و پوست اطراف آن است. این تورم معمولاً لب بالایی را درگیر می‌کند و به دنبال آن لب پایینی و بافت‌های اطراف دهان و چشمی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. بیشتر بیماران ابتدا تورم متناوب و بدون علامت لب‌ها را تجربه می‌کنند که در نهایت به تورم پایدار تبدیل می‌شود. به‌ندرت، بیماران ابتدا دچار فلج صورت می‌شوند. سایر علائم عصبی و چشمی شامل سردردهای میگرنی، وزوز گوش (tinnitus)، سرگیجه، اختلالات بینایی و اشک‌ریزی بیش از حد است. درگیری عصب صورت توسط گرانولوم‌ها منجر به فلج عصب صورت می‌شود. فلج عصب صورت معمولاً یک‌طرفه است، اما درگیری دوطرفه نیز گزارش شده است.

هیدرآدنیت چرکی یک وضعیت مزمن گرفتگی غدد عرق است که منجر به التهاب پوست در نواحی مانند کشاله ران، زیر بغل، زیر سینه ها و بین باسن می شود. معمولاً به صورت ندول‌های بزرگ متعدد (برجستگی‌های سفت)، آبسه‌ها (برجستگی‌های قرمز، متورم، گرم، حساس یا توده‌هایی با چرک داخل خود) و تونل‌ها(tunnels) (سوراخ‌هایی در پوست که ممکن است حاوی مایعی مانند چرک باشد) در این نواحی ظاهر می‌شود. ندول ها و آبسه ها به تدریج بزرگتر می شوند و چرک را تخلیه می کنند. پس از چندین دوره این چرخه شامل انسداد، بزرگ شدن و تخلیه چرک، ممکن است در زیر پوست تونل و سپس جای زخم ایجاد شود. درد شایع ترین علامت است، اما افراد مبتلا به هیدرآدنیت چرکی علائمی مانند خارش، بوی بد ناشی از تخلیه چرک، احساس خستگی و درد مفاصل نیز گزارش می دهند. در حالی که هیچ درمانی برای هیدرادنیت چرکی وجود ندارد، می توانید با پزشک خود برای درمان ضایعات موجود و جلوگیری از ضایعات جدید همکاری کنید. تشخیص هیدرآدنیت عفونی، راه های درمانی هیدرآدنیت عفونی، راه های مراقبت از هیدرآدنیت عفونی

پایودرما گانگرنوزوم (PG) یک بیماری التهابی، غیرعفونی و زخم‌شونده پوستی با ویژگی‌های نوتروفیلی است که علت آن هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده و اغلب به‌اشتباه به‌عنوان یک عفونت پوستی تهاجمی تشخیص داده می‌شود. این بیماری عمدتاً در بزرگسالان میانسال رخ می‌دهد اما می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد. هیچ تمایلی به جنسیت، نژاد یا قومیت خاصی وجود ندارد.

سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

گرانولوماتوز با پلی‌آنژئیت (Granulomatosis with polyangiitis یا GPA)، که قبلاً به عنوان گرانولوماتوز وگنر (Wegener granulomatosis) شناخته می‌شد، یک بیماری چند سیستمی با علت ناشناخته است که با واسکولیت (vasculitis) و التهاب گرانولوماتوز نکروزان (necrotizing granulomatous inflammation) شریان‌ها و وریدهای کوچک مشخص می‌شود. شکل کلاسیک و عمومی GPA شامل سه‌گانه‌ای از گرانولوم‌های نکروزان دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، واسکولیت گرانولوماتوز نکروزان عروق کوچک سیستمیک و گلومرولونفریت (glomerulonephritis) (معمولاً موضعی و سگمنتال) است. GPA بیشتر در بیماران میانسال و با تبار اروپای شمالی (80%-90% موارد) رخ می‌دهد، اما مواردی نیز در کودکان و بزرگسالان مسن گزارش شده است.

بیماری ویپل (Whipple disease) یک بیماری عفونی سیستمیک نادر و مزمن است. این بیماری توسط باکتری تروفریما ویپلی (Tropheryma whipplei) ایجاد می‌شود که در محیط زیست به طور گسترده‌ای یافت می‌شود و از طریق تماس با خاک یا فاضلاب آلوده یا از طریق راه مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. شایع‌ترین علائم آن گوارشی هستند، اما بیماری می‌تواند چندین سیستم بدن را تحت تأثیر قرار دهد. شیوع بیشتری از این بیماری در مردان سفیدپوست میانسال با تبار اروپایی وجود دارد و بنابراین یک پیش‌زمینه ژنتیکی مطرح شده است. با این حال، هیچ ارتباط قطعی اثبات نشده و مکانیزم عفونت ناشناخته است.

• بیمارانی که در محیط خارج از بیمارستان مشکوک به آپاندیسیت حاد هستند باید به‌سرعت به بخش اورژانس (ED) ارجاع داده شوند تا تحت ارزیابی قرار گیرند، زیرا تصویربرداری فوری، آزمایش‌های آزمایشگاهی و ارزیابی توسط جراح برای تشخیص زودهنگام و مداخله حیاتی است.